Aan gekomen bij Slipstream waren wij zeker niet de eersten. Daar zaten al een aantal leden van SRA met hun geweldig mooie nieuwe outfit aan de koffie. Tijd om deze baan in de diepte te verkennen. Ik kom er eerlijk voor uit dat ik het een lastige baan vindt.
Nadat ik alle 6 de sporen 2x heb verkend, was mijn nieuwsgierigheid naar een digitale baan in aanbouw getrokken. Daar werd ik op een vriendelijke wijze van spionage beticht. Ik moet zeggen dat ik hier wel voor open sta, maar ik ben bang dat ik met digitaal racen te veel schade zal maken.
Terug naar de dag waar we voor gekomen zijn.
Met de kwalificatie wist ik een terechte plek te bemachtigen tussen de minst snelle rijders. En Job tussen de snelheidsmaniakken.
Dus ik mocht in een groepje van 5 de spits afbijten. Ondanks dat ik voorzichtig probeerde mee te komen, heeft mijn Porsche meerdere keren het spoor verlaten. Al met al resulteerde dat als laatste geëindigd. Dat mag voor mij de pret niet drukken, ik rijd als een opa en ik ben een opa.
Job had het ook moeilijk en was ook laatste. Ik had niet verwacht dat we onze 2de race samen zouden rijden.
Ook in de tweede race was ik wederom de laatste met een lichte verbetering. Ook Job verbeterde zich en werd eerste van ons groepje. Alles wat we gereden hebben wordt bij elkaar opgeteld en dat resulteert in de uitslag van deze prachtige dag.
Ik hoop dat we hier nog een keer terug komen. De baan is daar leuk genoeg voor, en de mensen van Slipstream ook.
